نمونه زیر مشتی از خروار است:
چهار ساله ازدواج کردیم شغلش آزاد هست و تا عصر خونه نیست و بعد از اینکه کارش تموم میشه اغلب روز ها میره پیش رفیقاش که اقوامن و تا ده یازده شب نمیاد خونه ، بعدم که میاد مشغول فضای مجازی میشه. متوجه میشم که توی اینستا تصاویر نامناسب میبینه ،آدم پاکیه میدونم ولی این کارهاش آزارم میده. مستقیم، غیر مستقیم، با محبت، با جدیت، با تشویق ایشون رو ترغیب کردم که بیشتر برای ما وقت بزارن ولی ... همون آشه و همون کاسه از بس هم مشغول گوشی بودن وقتایی که گوشی رو می‌زاریم کنار انگار حرفی برای گفتن نداریم ...و من از این موضوعات خیلی ناراحتم منم از صبح تا شب با بچه شیر خوارم که آروم نمی گیره باید سر و کله بزنم کارهای خونه هم هست... منم دلم بیرون رفتن میخواد ، دلم گپ زدن با همسرم میخواد ولی ... سعی میکنم مراعات حالش رو کنم بهش میگم کار زیادی هم خوب نیست ، خسته میشی بدنت کم میاره ، من بودنت رو کنارم میخوام نیازی نیست اینهمه کار کنی. اینم بگم که وقتی تو جمعی میریم که خانمای جوون هستن گوشی رو میزاره کنار و شروع به گپ و گفت و خنده میکنه ولی اگه پدر و مادر من یا همسرم باشن همش سرش تو گوشیه. همسرم مرد خیلی خوبیه ولی احساس میکنم این رفتاراش تاثیرات بدی روی روابطمون و تربیت بچه هامون میزاره.
هشدار مشاور:
شیر برای خودش قلمرو درست می کنه تا شیر نر دیگری آنجا نزدیک نشود.
مردی که کلیدی ترین نیاز همسرش؛ یعنی توجه با نگاه کردن و گوش دادن فعال را تامین نمی کنه، نفقه عاطفی او را نمی دهد.
او بعید نداند که این زن گرسنه، با طعمه توجه، در قلاب شکارچیان سایبری بیفتد.
گوش بدهید:
